czwartek, 5 stycznia 2012

Marynarka Wojenna Danii

W związku z ostatnią polemiką między dziennikarzami a Marynarką Wojenną (polecam serię artykułów w NTW, choćby w numerach 7/2011 czy 1/2012) postanowiłem przyjrzeć się dokładnie Marynarce Wojennej Królestwa Danii.

MW Danii pełni jednocześnie funkcję Straży Wybrzeża (w Polsce MOSG) jak i funkcje ratownicze (w Polsce MSPiR, ze wsparciem MW), choć wspiera ją w wykonywaniu tych zadań ochotnicza Morska Obrona Terytorialna. Liczebność: 3200 osób, w tym 150 poborowych i ponad 300 cywilów.oraz około 5 tys. obrony terytorialnej.

Okręty:
  • 3 klasy Iver Huitfeldt - oficjalnie okręty patrolowe, de facto niszczyciele rakietowe, wejdą do służby w najbliższych latach zastępując okręty klasy Niels Juel, koszt okrętu bez uzbrojenia to 1 566 mln DKK (czyli ok. 940 mln PLN, 270 mln USD), natomiast wyposażony kosztował 450 mln USD, ale bez systemów przeniesionych z okrętów SF 300 (2 wyrzutnie Mk 141 po 8 rakiet Harpoon, 2 armaty 76 mm, wyrzutnie torped) oraz bez jednostki amunicji (gdzie główny koszt będą stanowiły rakiety). Wartość łączną okrętu z uzbrojeniem szacuję na 600 mln USD, gdyż uzbrojenie z SF300 i amunicję szacuję na:
    • 2 armaty 76 mm - po 6,5 mln USD [NTW 1/2007]
    • 24 rakiety ESSM - 20 mln USD
    • 32 rakiety SM-2 Block IIIA - 60 mln USD
    • 16 rakiet Harpoon 2 - 50 mln USD
    HDMS Absalon - fot. forsvaret.dk
  • 2 klasy Absalon - okręty dowodzenia i wsparcia, koszt okrętu bez uzbrojenia to około 185 mln USD, aczkolwiek stocznia poniosła na w/w budowie stratę, wyposażony okręt kosztował 283 mln USD, ale bez systemów przeniesionych z okrętów SF 300 (2 wyrzutnie po 8 rakiet Harpoon, 3 wyrzutnie Mk 48 po 6 rakiet ESSM, wyrzutnie torped). Wartość łączną okrętu szacuję na 400 mln USD, gdyż z SF300 i amunicję szacuję na:
  • Należy tu zaznaczyć, że wraz z jednostką ognia korweta projektu 621 Gawron ma kosztować około 1.7 mld PLN, co wg kursu USD z okresu podania tych danych (grudzień 2009) odpowiadało 600 mln USD, za okręt o mniejszych możliwościach bojowych. Nawet wg kursu z początku 2012 roku, jest to 485 mln USD, ale wyższy kurs USD może oznaczać również wyższy koszt budowy okrętu (umowa na Zintegrowany System Walki nie została jeszcze podpisana).
  • 4 klasy Thetis - przez MW Danii klasyfikowane jako okręty ochrony rybołówstwa, przez Military Balance jako fregaty, wyposażone w 6 gniazd systemu Standard Flex, choć zazwyczaj przenoszą z uzbrojenia tylko armatę 76 mm i bomby głębinowe to mogę przenosić również uzbrojenie rakietowe, wartość 150 mln USD
  • 3 klasy Knud Rassmussen (obecnie są 2, trzeci jest planowany do zastąpienia okrętu Agdlek)- również okręty ochrony rybołówstwa, 2 gniazda Standard Flex, ale zazwyczaj uzbrojony tylko w karabiny maszynowe, wartość 254 mln DKK czyli 50 mln USD
  • 2 klasy Flyvefisken - w latach 1989-96 przyjęto do służby 14 okrętów oraz bardzo duży wybór modułów Standard Flex: 10 pokpr, 20 Mk 48 Sea Sparrow, 4 torpedowe, 4 z sonarem opuszczanym TSM 2640, 5 modułów sterowania kutrami, 22 z dźwigiem 15 t, 2 hydrograficzne, 3 usuwania skażeń z powierzchni wody, 1 rozpoznania elektronicznego (kontenery, anteny teleskopowe), 14 magazynów [NTW 3/2002], z których najdroższe zostały przekazane na okręty klas Absalon i Iver Huitfeld, obecnie w służbie pozostały 2 (3 przekazano Litwie, pozostałe wycofano), cena zakupu takich okrętów w dzisiejszych czasach (bez amunicji) szacowana jest na 150 mln USD za sztukę (choć moim zdaniem porównując z Thetis to bardzo wysoka cena)
  • 6 klasy Diana - okręt patrolowy o wyporności 180t, długości 43 m, uzbrojony w karabiny maszynowe, z 2 miejscami Standard Flex, wartość 8 mln USD każdy
  • 6 klasy Holm - używanych do szkolenia, hydrografii i jako zdalnie sterowane trałowce, wyporność 140t, długość 29 m, z 1 miejscem Standard Flex, wartość 7.5 mln USD każdy
  • 6 łodzi 90E w różnych wersjach, wartości 3 mln USD każda
  • 6 bezzałogowych trałowców (2 z 6 zbudowanych klasy MRD i 4 MRF)
  • jacht królewski
  • transportowiec klasy Slejpner, zbudowany wg cywilnych standardów, wyporność 465 t, ładowność 150 t
  • 4 kutry hydrograficzne (mniejsze od Holm)
  • 4 holowniki redowe (11-16 m, 340-550 kW)
  • 8 małych kutrów pomocniczych i 2 19 m jachty szkolne
  • 3 statki cywilne ro-ro charterowane w ramach międzynarodowego programu ARK
  • ochrona ekologiczna: 2 okręty klasy Gunnar Thorsen, 2 okręty klasy Mette Miljo, 3 kutry Miljo, 3 barki - przekazane MW w 1996 roku przez Ministerstwo Ochrony Środowiska (z wyjątkiem kutra Miljo 103)
  • 3 lodołamacze - przekazane MW w 1996 roku przez Ministerstwo Przemysłu
Niski koszt budowy okrętów klasy Absalon i Iver Huitfeldt udało się uzyskać bez rezygnacji z odporności czy redukcji pól fizycznych, a głównie przez cywilną organizację budowy (modułową, ze zlecaniem wykonania elementów w krajach o niższej cenie robocizny) oraz przez dostarczanie przez stocznię platformy (kadłub, silniki, instalacja elektryczna, urządzenia okrętowe), ale bez wyposażenia wojskowego (którego instalacja byłaby wyzwaniem dla cywilnej stoczni), które instaluje i integruje właściwy departament MON (FMT).

Łącznie okręty duńskiej MW warte są w dzisiejszych cenach około 5.7 mld USD (uwzględniając wszystkie 14 zbudowanych Flyvefisken, ale należy pamiętać że z ich uzbrojenia większość została przekazana innym okrętom, pozostały łącznie 8 dział, 2 moduły Sea Sparrow, 4 sonary, kontenery sterowania dronami przeciwminowymi oraz moduły niebojowe).

W latach 2009-18 na zakupy dla PMW (nie licząc śmigłowców, bezzałogowców, systemów dowodzenia) planowane jest wydanie 4.7 mld PLN [NTW 6/2011], czyli średnio rocznie około 150 mln USD (przy kursie średnim nieco wyższym niż średni za 2011 rok) i jest to wzrost w stosunku do lat wcześniejszych. Uwzględniając jednak wszystkie wydatki modernizacyjne na rzecz MW kwota ta sięga 900 mln PLN, czyli ponad 280 mln USD.

MW Danii w latach 2006-2009 wydawała rocznie około 250 mln USD na zakupy nowego uzbrojenia. W porównaniu do innych krajów Morza Bałtyckiego, można szacować że wydatki PMW są porównywalne z MW Danii, większe do wydatków MW Finlandii ([1],[2]), Litwy, Łotwy i Estonii, oraz mniejsze od Rosji, Niemiec, a także Szwecji (same okręty podwodne to ponad 300 mln USD rocznie w latach 2010-14), plasując PMW na 5. miejscu nad Bałtykiem.

Źródła:

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz